Maar de Lente wist het niet

Maar de lente wist het niet….. ❤

Het was begin 2020…

De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,

Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen,

De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen… En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020…

De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde…

Maar de lente wist het niet

En de bloemen bleven bloeien

En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan

En de zwaluwen kwamen terug

En de lucht werd roze en blauw

Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020…

De jongeren studeerden online, vanuit huis

Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis

Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen

Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten

Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars

Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken

Mensen moesten vanuit huis gaan werken

Ondernemers kwamen in de problemen

De meeste kinderen konden niet meer naar school

Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen…

Maar de lente wist het niet en het ontsproot

Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af

Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief

Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten

Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging

Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk

In de supermarkt waren allerlei schappen leeg

Allerlei leuke dingen gingen niet meer door , daar werd een streep door gezet

Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was

Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…

Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…

En de weken duurden ineens veel langer…

De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held…

De wereld was vertraagd, niemand had dit verwacht…

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien, de Magnolia stond in de knoop

En toen…

Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt

Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen

Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit

Sommigen leerden een nieuwe taal

Sommigen ontdekten kunst

Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug

Anderen stopten met onwetend onderhandelen

Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin

Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen

Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden

Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken

Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit

Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken en zingen om op deze manier samen te zijn.

Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen

Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping…

En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit.

Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…

En de lente wist het niet,

en de bloemen bloeiden en de bomen liepen uit en het werd steeds warmer

en er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…

De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was

En dat het virus had verloren!

Dat iedereen samen had gewonnen!!!

En toen gingen iedereen de straat op…

Met tranen in de ogen…

Zonder maskers en handschoenen…

De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was

En de wereld was mooier en liefdevoller geworden

En de mensen waren humaner geworden

En ze hadden weer waarden en normen

Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer….

Omdat de lente het niet wist

En hij was er nog steeds

Ondanks alles

Ondanks het virus

Ondanks de angst

Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,

leerde iedereen

de kracht van het leven

 

Geschreven door Joyce Meyer met hulp van Sarah Onoir, overgenomen van een fijne collega (Paul de Regt) te mooi om niet te delen……